معنی خشک جنبان - جستجوی لغت در جدول جو

خشک جنبان(پَ اُ دَ / دِ)

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از خشک جان — تصویر خشک جان

بی ذوق، بی فضل وهنر، فاقد عشق

فرهنگ فارسی عمید

خشک جنبانی

(خُ جُمْ)

عمل خشک جنبان:
اندرین ره نماز روحانی
بهتر آید ز خشک جنبانی.
سنائی

لغت نامه دهخدا

خشک جنباندن

(بِ / بُ تَ)

کار بی فایده و حرکات بی نفع کردن:
کم شنیدم چو تو لت انبانی
تر فروشی و خشک جنبانی.
سنائی

لغت نامه دهخدا

خشک عنان

(خُ عِ)

کنایه از مرکبی که فرمان بردار نباشد و سرکشی کند. (از برهان قاطع) (از ناظم الاطباء) (از انجمن آرای ناصری)

لغت نامه دهخدا

خشک جهان

(خُ جَ)

روزگار و زمانه ای که مردم کریم و صاحب همت در آن نباشد. (شرفنامۀ منیری) (برهان قاطع) (آنندراج) (انجمن آرای ناصری)

لغت نامه دهخدا

(خُ)

نان خشک. نان ته ماندۀ سفره ها که در مطبخ جمع آرند و تر یا خشک آن را بگدایان دهند. (یادداشت بخط مؤلف) :
همی دربدر خشک نان باز جست
مر او را همان پیشه بود از نخست.
ابوشکوربلخی.
یا حبذا الکعک بلحم مثرود
و خشکنان مع سویق مقنود.
راجز

نان خشک. نان ته ماندۀ سفره ها که در مطبخ جمع آرند و تر یا خشک آن را بگدایان دهند. (یادداشت بخط مؤلف) :
همی دربدر خشک نان باز جست
مر او را همان پیشه بود از نخست.
ابوشکوربلخی.
یا حبذا الکعک بلحم مثرود
و خشکنان مع سویق مقنود.
راجز

لغت نامه دهخدا

تصویری از خشک جان — تصویر خشک جان

بی ذوق، بی فضل بی هنر بی معرفت، آنکه از عشق بیخبر است

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از خشک جان — تصویر خشک جان

((خُ))

بی هنر، بی فضل، بی خبر از عشق

فرهنگ فارسی معین